Veel samenwoners kopen samen een woning. Met betrekking tot de kosten van de woning wordt vaak afgesproken dat deze 50/50 worden gedragen of naar rato van inkomen. Voor investeringen worden vaak andere afspraken, of geen, afspraken gemaakt. Hoe zit het dan met bedragen die je in de gemeenschappelijke woning of de woning van de ander investeert?
Stel je koopt samen met jouw vriend(in) een woning. Deze woning moet grondig worden verbouwd. De verbouwing kost € 125.000,00. € 50.000,00 kan worden gefinancierd via een hypotheek. Het restant van € 75.000,00 wordt door jou voldaan uit privémiddelen. 7 jaar na deze investering gaan jullie uit elkaar. Je wilt graag jouw € 75.000,00 terug ontvangen, maar jouw ex-vriend(in) denkt daar anders over. Hij/zij wil jou dit geld niet teruggeven en zegt dat je te laat bent. Is dat zo? En zo ja, wat kun je doen om dat te voorkomen?
Een groot deel van de samenlevers sluit geen samenlevingsovereenkomst. De verjaringstermijn vangt dan aan op het moment dat je de investering doet, tenzij jullie andersluidende (liefst schriftelijke!) afspraken hebben gemaakt. Hebben jullie wel een samenlevingsovereenkomst gesloten? Dan is het de vraag wat daarin is opgenomen. Zo kan er in jullie samenlevingsovereenkomst staan dat degene die gelden in het vermogen van de ander of in een gemeenschappelijk goed investeert een vergoedingsrecht heeft op de ander of op het gezamenlijk vermogen. Ook kunnen er afspraken in staan over het bedrag dat vergoed moet worden: nominaal (je krijgt je inleg terug) of op basis van de beleggingsleer (je deelt mee in de waardestijging en -daling van het goed). En voorts kan er iets instaan over de opeisbaarheid.
Een vordering verjaart op grond van de wet 5 jaar nadat deze opeisbaar is geworden. Maar wanneer is een vordering dan opeisbaar? Een vordering is opeisbaar als aan de voorwaarde voor terugbetaling is voldaan. Een voorbeeld daarvan is dat partijen afspreken dat de vordering opeisbaar wordt op het moment dat de samenleving wordt verbroken. De verjaringstermijn vangt dan pas op dat moment aan. Is geen afspraak gemaakt over de opeisbaarheid? Dan is de vordering direct opeisbaar en gaat de verjaringstermijn direct lopen.
Hoe kun je voorkomen dat een vordering op jouw vriend(in) verjaart? Dat is mogelijk door de verjaring tijdig te stuiten. Dat wil zeggen: voor het verstrijken van de verjaringstermijn. Je stuit de verjaring door aan jouw vriend(in) ondubbelzinnig te laten weten dat jij je het recht op nakoming voorbehoudt en dat je "voor zover nodig de verjaring stuit". Zorg wel dat je duidelijk aangeeft welke vordering je stuit. Noem het bedrag en de datum waarop je het bedrag aan de ander hebt geleend dan wel het bedrag in een gezamenlijk goed hebt geïnvesteerd. Het is voorts van belang dat je aan kunt tonen dat je de verjaring hebt gestuit. Stuit de verjaring derhalve altijd per e-mail of zet allebei jullie handtekening onder de stuitingsbrief en bewaar deze goed. Een stuitingsbrief luistert erg nauw. Ik raad je daarom aan deze altijd door een gespecialiseerd advocaat te laten checken.
Als de stuitingsbrief binnen 5 jaar nadat de vordering opeisbaar is geworden aan jouw vriend(in) is verzonden, gaat vanaf het moment van stuiting een nieuwe termijn van 5 jaar lopen. Ook deze termijn kun je weer stuiten voordat de termijn is verlopen. Bottom line is dat je zolang jouw vordering niet is voldaan iedere 5 jaar vóór het verstrijken van de 5 jaarstermijn over moet gaan tot stuiting. Doe je dat niet, dan verjaart jouw vordering.
Het maakt dus nogal wat uit of je een samenlevingsovereenkomst hebt gesloten of niet. En zo ja, wat er in deze samenlevingsovereenkomst is opgenomen. Twijfel je of je de door jou gedane investering terug zult kunnen vragen? Of jullie samenlevingsovereenkomst op het punt van de vergoedingsrechten wel duidelijk genoeg is en of jouw stuitingsbrief inhoudelijk juist is? Neem dan vrijblijvend contact met mij op op 076 – 204 5565 of stuur een e-mail naar katinka@verdeadvocatuur.nl.